De nú al legendarische woorden van Richard tijdens zijn interview met Omroep Bollenstreek. Hieronder kunt u het interview beluisteren. Overigens zitten er ook nog een paar beelden van de verschillende “incidenten” tussen.
Hoe de special was? Eigenlijk net zoals alle 9 voorgaande.
Hoewel we eigenlijk hoopten, en daar bleken we achteraf niet de enige in te zijn, dat de Dakar organisatie een redelijk eenvoudige special gepland zou hebben, bleek dat verre van het geval te zijn.
Het was werkelijk tot en mét de finish een uitputtingsslag voor mens en machine.
Maar laten we eerlijk zijn, eigenlijk zaten we allemaal met samen geknepen billen te wachten op de finish van “ons” Firemen Dakarteam.
Om 18:20 gisteravond kwam het eerste verlossende berichtje.
Een “rondje” Pisco. We verwachten nog beelden en reacties want we zijn wederom gefinisht.
Het was dan wel, scheppend, “duwend-en-trekkend”, én na zonsondergang …. maar we zijn binnen.
De Via Gladiola van Lima (hierbij de Via GladiLima) schreeuwt ons toe, maar we moeten nog even focussen en volhouden voor de laatste etappe.
Van alle kanten hoor je het … “Dit is weer zoals de Dakar hoort te zijn: zand, spanning, afzien, intense highs, intense lows, maar onwijs gaaf”. Afgezien van het zand kan ik dat zeker beamen getuige mijn extra grijze haren.
Raph:
(aan Linda om 22:58 hun tijd, 04:56 (vanochtend) onze tijd)
Hey schat, het gaat goed met ons. We staan in de duinen stil. Twee keer omgevallen vandaag. Truck is optisch goed naar de knoppe, rijdt nog wel. Niets aan de hand met ons. We maken al wat en slapen hier en met licht rijden we verder.
Mac:
(om 23:31 uur hun tijd, 05:31 (vanochtend) onze tijd)
De truck heeft op zn kant gelegen en is door Ed Wigman (van het Riwald team die wij van de week geholpen hebben) op zn pootjes gezet. Ook Ed heeft trouwens nog een keer op de kant gelegen. Ton en ik zijn naar organisatie gegaan. Deze hebben ons gezegd dat het goed gaat met ze en het bovenstaande hebben ze ook bevestigd.
Ze slapen in de duinen en bij het krieken van de ochtend zullen ze door gaan. Het is hier ongeveer 45 km vandaan rustig aan deze kant op.
Bivak staat inmiddels klaar, en de briefing is in ontvangst genomen.
Uiteraard houden we jullie op de hoogte van de vorderingen.
Man (!) wat is het spannend aan het worden allemaal. En gister ook weer geen tijdswaarneming. Gék wordt je d’r van. Het lokale netwerk wat niet meewerkt. Je kan je d’r op proberen voor te bereiden … maar dat is dan ook alles. Het blijft namelijk de Dakar, het blijft namelijk Zuid Amerika en het blijft namelijk een Franse organisatie.
Tóch kunnen we niet meer zonder 😃
…en dan ook nog uitrijden.
Helaas kunnen we vandaag nog niet heel veel anders melden dan dat het weer een race tegen de klok geweest is.
Zojuist heb ik Richard gesproken en die klonk als of er niets aan de hand was maar gister en vannacht zijn er weer een hoop Dakar verhalen ontstaan. Neem dat van mij aan.
Hierbij vast enkele foto’s, anekdotes volgen absoluut nog.
Bekijk hier de compilatie van alle hulp die we gegeven hebben.
Een lange verbindingsroute en dán nog eens een special.
Vier uur ’s ochtends was het team opgestaan om te beginnen aan de lange verbindingsroute. Overigens was dit de langste etappe van het hele klassement. De details moeten nog binnenkomen maar aan de beelden van RTLGP te zien gisteravond, was het weer één grote duinen partij.
Want wat zich gedurende de special afspeelde was vér boven verwachting.
Ons team heeft nagenoeg permanent met vier Nederlandse toppers in de spiegels gereden. Niemand minder dan Maurik van den Heuvel, Ton van Genugten, Janus van Kasteren en Gerrit Zuurmond zetten keer op keer de aanval.
Zoals gezegd betekent een rustdag tijdens de Dakar niet per definitie een rustdag.
In het bivak werd hard gewerkt aan de truck en andere rand zaken. In Arequipa stad hebben we een brandweerkazerne bezocht waar we tevens een Holmatro set gedoneerd hebben.
Op Facebook hebben we een speciaal fotoalbum aangemaakt van deze Holmatro donatie. Die kan je hier bekijken.
Tijdens de Dakar betekent de rustdag: “dag waarop niet gereden wordt, maar wél gewerkt”.
Hoe is het mogelijk. Ik heb het er nog met jullie over gehad. “Note to self: dit soort zaken niet meer van te voren met jullie bespreken.” ;)
Victims of Fesh-Fesh
Maar nu in een notendop de details
Raph:
Het eerste deel van de special was een deel met ongelofelijk veel fesh-fesh. Wij, de auto, binnen, buiten, onder, boven, tussen …. overal zit het. Door deze fesh-fesh zijn we een hoop tijd verloren. Helaas was op een gegeven moment het hele luchtfilter van de turbo verstopt waardoor we geen turbodruk meer hadden.
Dat probleem hadden we gelukkig redelijk snel gevonden. Hierdoor waren we nog net op tijd voor onze start van de tweede special na de neutralisatie.
Ook de start van deze tweede special verliep in eerste instantie vlekkeloos.
Totdat Richard na ongeveer 25km geen koppeling meer had.
We vermoedden de koppelingscilinder dus die hebben we direct vervangen. Helaas daarna nog geen koppeling. Na uren lang sleutelen en demonteren bleek ook daar fesh-fesh de boosdoener. De koppeling zat ook vol en daardoor vast.
Inmiddels zijn we enige tijd in het bivak. Net genoeg voor een hapje en wat water maar slapen gaat hem niet worden.
Op de val reep deze post
zojuist op de live blog van RTL GP
Zoals aangekondigd, niet de marathon etappe, maar wel een flinke. We staan weer aan de start. Maar weet je nog dat ik aangaf dat het de Dakar is. En dat alles nog kan gebeuren? Dat blijkt dus ook gebeurd …
Dakar spanning van begin tot eind.
Geluk, kennis, kunde en een nacht noeste arbeid dat waren de ingrediënten voor de start voor de komende special.
In eerste instantie zijn we wat tijd verloren vanwege een lekke band. Grote scherpe steen over het hoofd gezien en toen was het direct raak.
“Zonde van de tijd, maar geen man over boord”
Helaas ging het vervolgens wel écht fout.
In een smalle geul van een bredere canyon kwam de zijkant van die geul té snel en té stijl omhoog waardoor de truck in de vaart gekanteld is.
Tuurlijk is er de nodige schade: lampen, raam, elastieken, zeil, spiegel. Gelukkig allemaal materiaal en verder niks aan het team.
Uiteindelijk zijn we er gelukkig tóch weer uitgekomen. Overigens hebben we van deze struggle video materiaal dus hou onze Facebook in de gaten. Dat zullen we later vandaag online zetten.
Special stage 4
Het eerste gedeelte van de marathon etappe … het monster van de Dakar.
De marathon houdt in dat het team vanavond in een afgesloten bivak overnacht, dus zonder enige vorm van technische assistentie/ondersteuning. En vervolgens morgen via een andere route weer terug naar Arequipa.
Quote van de organisatie:
“One day after gruelling stage 3 turned the general classification on its head, the competitors face another big challenge to get to Moquegua or Tacna. Stage 4 is a marathon stage, in which participants will be unable to call on their assistance crews to repair their vehicles in the bivouac. Competitors will have to take good care of their machines… or pay the…”
De marathon ziet er dan als volgt uit:
We staan vandaag als 18e op de startlijst, en over een klein uurtje gaan de eerste truck teams weer op pad.
